کلمات قصیدة ” کلمن یبشرنی ” من إصدار هذه الحکایة 1435
للشاعر جابر الکاظمی
کلمن یبشرنی ویجیب اخباره انطی عمری وکل حیاتی ابشاره
انشد عن ابوی حسین وین الی الی یکلی وین
انطی عمری وکل حیاتی ابشاره
اباب الدار اناطر لا ضعینه اتفوت لا طارش یجیب اجواب
کل ساعه یتخاطف شبح ملک الموت واجفل والکلب یرتاب
اشعر داری مو داری احس تابوت وحشه بغیبة الاحباب
حرت ویامن احجی یاهو یسمع صوت کمت احجی وی ریح الهاب
یریح الهاب ویاک ودینی ازور احباب غیاب عن عینی
سفرهم طال وانه بهالحال ازور احباب احباب غیاب عن عینی
عکبهم وحشه دنیای ولیالی البین اباریها بجف ساهر
غدة یصبحنی ویمسینی دمع العین وبات بکسرة الخاطر
شریدات الظنون اتکول ابوج حسین یجیج الیوم لو باجر
خفک جنح البرائه وصحت کاصد وین لونک راید اتهاجر
کبل متروح وتهاجر یطیر الصاف تانینی اخذنی
ویاک لاحبابی على الجنحان خلینی
ادور وین ابوی حسین
ذهیلة رای اعیشاً والفکر شارد یجینی الموت یاریته
العمر شیفید وانه بحسرة الوالی یظل یمی تمنیته
رزم ضعن النبوة وللسفر کاصد توجه وین مدریته
حین الشفت ابوی بالظعن راشد کبل میروح نادیته
یمسافر وین اترید لا ترحل عنی بعید
مااکدر اتصبر لا ترحل عنی بعید
الرواحل راحله کل اهلی وخوانی دلیلی عالضعینه یحوم
حزینه وعکب الاکبر حزنی خاوانی رافکنی العتب واللوم
اکومن واکعد وی همومی واحزانی آه یاحسرة المهموم
زمانی عالیقره الفال ودانی صحت لا یازمان الشوم
ماعندی شک ولا ریب بس ربی یعلم بالغیب
طفله وعلیله بکل حال ماصدک الیاخذ فال
علیله وکلبی اصبح مسکن اللوعات بی سکنت غصص دهری
عکب عبد الله ناغانی لهیب الذات وهز مهده بجمر قهری
بهضم روحی تشیع نعش صبری المات قریت الفاتحه الصبری
یکابر کلبی وانه بعالم الاهات اصیحن والدمع یجری
یکلبی یصابر علیمن تکابر بعد لیله وحده حبیبک یهاجر
شیطیب جراحک ویطلعت صباحک حبیبک یهاجر
لمن یبشرنی ویجیب اخباره انطی عمری وکل حیاتی ابشاره