الشاعر : علی السقای

///

ماتت الطفله الأسیره

ورده عیشتها قصیره

هالمسیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

اللیله عُذراً یا إلهی یالتصلی اعلیها

هذة بنت الجنّه هذه بالغرابه اشبیها

سوره شامیّه بسمها ریت لو توحیها

آیتک أمّا الیتیمه انقهرت و ماذیها

ذوله مِن عندک حبایب   بالمصارع و الخرایب

ابیا رزیه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

طاحت أول ورقه منها بکربلا امنل حیره

حین ما ناده أخوها فرّن ابلا دیره

النار خل تاکل خیمهن هالخیام اچبیره

اشعدها تلحگ ثوب طفله و العبایه اصغیره

بیها خل النار تعلم   طفله حوبتها جهنم

اشگد خطیه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

ورده ذبلت ورقه ورقه و العزیز اتنوحه

غایب ابسَفره تِظِنّه و هو غابت روحه

حسین بایسها ابجدِمها ابدمعته المسفوحه

لیش فوگ الشوک ترکض حافیه و مجروحه

کل جدم تگطر جراحه   اتصیر بالجنّه مناحه

إشچم أذیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

ابسوط شمر و زجر ندری هالمتن ظل وارم

لچن لطمه اللی إعلی خدها یاهو بیهم لاطم

و الشلع منها التراچی یدری تنفَک لازم

أثر خدها و دم إذنها صح شبیهة فاطم

و الضربها و سلبها   أغضب الباری ابغضبها

چالزچیه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

طفله تسأل عن برائه مو قصدها اتعاتب

اتگول کل هذا الجرالی و الأبو هم غایب

حین عن عبدالله تسأل زینب الها اتجاوب

راح عند الله یَعَمّه و لا یشوف امصایب

الطفله ما تفتهم الها   لله ودونی تِگِلها

ابصافی النیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

انتهت کل ورقه ابعمرها بقت وحده اویاها

بالخرابه امواعدیها و الأجل یلگاها

و اللی مجلوده ابظهرها چم جرح آذاها

اشلون نامت رغم ألمها و تبتسم عیناها

هذا مو وکت ابتسامه   الجفن من زایر منامه

اشهل قضیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

ایهدد آخر ورقه الها هالخریف ابسیفه

شهر ما تگدر تکمله ابشوگ أبوها اتعیفه

نایمه اتحرّک ادیها اترید تحضن طیفه

فَزَّت و فُگدَت حلمها فَز حلمها ابکیفه

اتصیح وینک ها یَـ بابا   و الصَده إترِدَه الخرابه

مِن هو لیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

زعجت ایزید البواچی و اشیطیب اهجوعه

طشت ودّه بی مصیبه العرش أحنه اضلوعه

راس حتی و هو میت یدری بیه ادموعه

الطفله حضنت راس أبوها ماتت امنل لوعه

ما ترید أحد یِصَبّر   عن مشاعرها تِعَبّر

بالمنیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره