محبی باسم الکربلائی تقدم :

الشاعر : احمد الذهبی

مقدمة عزاء لیلة 6 صفر 1438

الله ینطینی الصبر

مِن أشَیعک للگبر

آنه یا خویه امن أدفنک

أدفن اویاک العمر

مِن تِوَصّینی اعلی دفنک و إیدی لزمت چف ادیک

بُردَت اچفوف المحنه و الأمل ضیّعته بیک

روحی ما سَاوَت غلاتک من ردت بیها أشتریک

رایدک تسندلی ظهری و انکسر ظهری علیک

خویه تدری بکسرتی   مرتین ابدنیتی

من تروح اتمُرنی وحده   و عالنهر وحده التِمُر

آنه و انت بروح وحده اگلوبنه اینبضن سوه

بالزغر چنّه انتشارک حتی بأنفاس الهوه

عِطشَت اسنینی و لگیتک نهر بی عمری إرتوه

خویه من بعدک حیاتی تبقی ظلمه ابلا ضوه

لو ضلوعی امکسّره   و لا أراویک الثره

چِنت اتوسّد حنانک   بعدک اتوسّد جَمُر

لو یصح بیدی امن أغسلک چان أغسلک بالدمع

و ابرِمِش عینی امن أچَفنک و الدفن جوّه الضلع

ریت کون أنفاس روحی قبل روحک تنگطع

خویه و إحچایت یخویه اتموت لو ما تنسمع

لیل اللی فارِگ أخو   بارد و مابی دفو

و سلوة الفاگد له غالی   بس إلی ادموع الحُمُر

ما شفت راحه بحیاتی ماکو بین أیامی عید

عالچتف شایف مصایب بیهن ایذوب الحدید

جرح من ایروح أودعه جرح اتلگّاه جدید

عمری بین أحزانی عایش و الفرح کلش بعید

ودّعت حامی الحمه   و قبله راحت فاطمه

ابنَفِس بسمار الزچیّه   ضلعی بعدک یِنسُمُر

باچر لوحدی اویه زینب آنه و الهَم و العذاب

روحی وی دمعتها تنزل لو شفت دمعة عتاب

گلبی ما یحمل حزنها هیه ما تحمل غیاب

وین العزاز امن أهلنه ناموا بحضن التراب

هسه ودّعتی ضواچ   کربلا باچر وراچ

بالله شیسووی ابحیاته   الیوگع امن إیده بَدُر

الیمشی بجنازة أخیّه عثره نگلات الجِدِم

و الچتف بفراگه یتعب حتی من شیل الهِدم

نعشک ابیا حیل أشیله حیلی بعدک ینهدم

کلمه معناها یخویه ایگول آخ الینلچم

ودّعت بیک الوفه   یا أمیر العاطفه

و الأخو الفاگد أخیّه   ایشوف نجمات الظهر

للدفن لمّن خذیتک کلشی بعیونی ظلام

بینک و بین الشماته و بین رمیات السهام

لخاطر عیون الوصیّه نایم ابغِمدَه الحُسام

سیفی مِن ما رد علیهم یعرف انطیتک کلام

تدری مَیهِمنی العدد   لکن انطیتک وعد

سیفی الیتَرجِم کلامی   لو یصح بیدی الأمُر

فاطمه واسوها === بالحسن فجعوها

ـــــــــــــــــــــــــــــ

فجعوا الزهره الزچیــّه بالحسن وإمصابه

سمـّتــَه جــُعده اللعینه الیوم یا أحبابه

بالحزن ظل الکرم والجود سدها أبوابه

والحزینه بالدموع الجاریه السچــّابه

ناصبه الظلموها === بالحسن فجعوهـا

ـــ

رافضی آنی إو عشﮛ آل النبی عنوانی

وأنصـُب إبیوم الحسن مأتم وأبث أحزانی

وألعن الأشرار کـُلهم وألعن العدوانی

والشفیعه الطاهره الزهراء ما تنسانی

غاضبه إیعرفوها === بالحسن فجعوها

ــــ

راید الموعود یاخذ من أمیــّه ثاری

أمشی ویــّاه إبعزیمه للبقیع إبناری

أبنی للأطهار دار إو أضرحه إبأصراری

للنبی الهادی أنادی یارسول الباری

زهرتک آذوهــــا === بالحسن فجعوها

ـــ

ساعد الله الصابره أم الحسن مولاتی

شیعی آنی إو للحسن تجری نهر عبراتی

والضلع هــُوّ الأساس المحنتی إو مأساتی

وإبتده إبیومه الألم ما تنتهی حسراتی

مهجتی شعلوها === بالحسن فجعوها

ـــــ

وإنــرِمــَه نعش الحسن بــِســْهام یامهدینه

والمـُصاب المجتبه نــُنصب مآتم جینه

ما ذنب روح الوصی یرموه یاهادینه

ما ذنب أمــّه البتول الشافعه وإحسینه

بالگلب لچمــوها === بالحســــن فجعوها

ـــــ

کل وکت تنعاد آلام الحسن مولانه

رافضیــّه إو إبن أبو سفیان ما ینسانه

والوهابی یحمل الشر جاهلی إتـــْعــَنــّانه

جرحوا الزهره إبحقدهم ما رعوها إعدانه

ظلـــّوا إیعادوها === بالحسن فجعوها

ــــــــــــــــــــــــ

 شاعر اهل البیت / جابر النجفی

خدمة محبی باسم الکربلائی تقدم :

قصیدة : من نومی أفز

الشاعر : عمار الواسطی

قصیدة النزلة لیلة 5 صفر 1438

من نومی أفِز و أتذکّر الحِلِم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

بویه مشتاگه أشوفک و أغفه بین أحضانک

تدری أحب کلمه رقیّه حلوه من إلسانک

عَمّتی گالتلی ترجع حَضّریت إمچانک

بویه چا لیش الخرابه مو مثل دیوانک

ظلیّت أتانی و جرحی ینلچِم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

المهم تانیت لکن ما شفتها ارسومک

والله من گد إشتیاقی گُمت أشِم بهدومک

أحسب أیام و لیالی و إنتظاری لیومک

صار مُدّه ما إجیت و لا إجتنی اعلومک

کل لحظه قطعه ابگلبی تنلِثِم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

إشگد بچیت و غیر چفّک مِن یِنَشف إدموعی

بالسبی یگلولی إسکتی و زاد خوفی و روعی

شَتِّمونی و لوِّعونی و حسرتی بضلوعی

إزغیره مو حمل المصایب لاتطفی اشموعی

وحشه سَمای و مختفی النَجِم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

لحظه من لحظات شوگی الأسرع امن أقداری

روحی سئلتنی علیکم خلّصت أعذاری

غُمْضَت اعیونی و لگیتک بالحلم خُطاری

فرّحِت گلبی بقدومک یا ربیع أزهاری

بس إبقی یَمّی و تعبی مو مهم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

ابلا وعی فَزّیت بویه و گلبی فَز مِن یَمّه

راد یطلع من ضلوعی و شوفتک کِل حِلمَه

عمتی زینب شاهدت أرکض إلها ابهِمَّه

هیه هم رکضت علیه و آنه أصیحن عَمّه

بعیونی طیفک بعده یبتسِم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

عمتی صاحت ها رقیّه اشبیچ یا دَلّالی

جاوبتها عمّه زینب شفت أبویه الغالی

من بچت إحساسی گلّی ماترد للتالی

للأسف ضاعن سویّه طیفک و آمالی

باقی الحلم بخدودی ینرِسِم

ألگه الدمع گایدنی للیِتِم

..تابعونا..

الشاعر : علی السقای

///

ماتت الطفله الأسیره

ورده عیشتها قصیره

هالمسیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

اللیله عُذراً یا إلهی یالتصلی اعلیها

هذة بنت الجنّه هذه بالغرابه اشبیها

سوره شامیّه بسمها ریت لو توحیها

آیتک أمّا الیتیمه انقهرت و ماذیها

ذوله مِن عندک حبایب   بالمصارع و الخرایب

ابیا رزیه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

طاحت أول ورقه منها بکربلا امنل حیره

حین ما ناده أخوها فرّن ابلا دیره

النار خل تاکل خیمهن هالخیام اچبیره

اشعدها تلحگ ثوب طفله و العبایه اصغیره

بیها خل النار تعلم   طفله حوبتها جهنم

اشگد خطیه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

ورده ذبلت ورقه ورقه و العزیز اتنوحه

غایب ابسَفره تِظِنّه و هو غابت روحه

حسین بایسها ابجدِمها ابدمعته المسفوحه

لیش فوگ الشوک ترکض حافیه و مجروحه

کل جدم تگطر جراحه   اتصیر بالجنّه مناحه

إشچم أذیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

ابسوط شمر و زجر ندری هالمتن ظل وارم

لچن لطمه اللی إعلی خدها یاهو بیهم لاطم

و الشلع منها التراچی یدری تنفَک لازم

أثر خدها و دم إذنها صح شبیهة فاطم

و الضربها و سلبها   أغضب الباری ابغضبها

چالزچیه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

طفله تسأل عن برائه مو قصدها اتعاتب

اتگول کل هذا الجرالی و الأبو هم غایب

حین عن عبدالله تسأل زینب الها اتجاوب

راح عند الله یَعَمّه و لا یشوف امصایب

الطفله ما تفتهم الها   لله ودونی تِگِلها

ابصافی النیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

انتهت کل ورقه ابعمرها بقت وحده اویاها

بالخرابه امواعدیها و الأجل یلگاها

و اللی مجلوده ابظهرها چم جرح آذاها

اشلون نامت رغم ألمها و تبتسم عیناها

هذا مو وکت ابتسامه   الجفن من زایر منامه

اشهل قضیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

ایهدد آخر ورقه الها هالخریف ابسیفه

شهر ما تگدر تکمله ابشوگ أبوها اتعیفه

نایمه اتحرّک ادیها اترید تحضن طیفه

فَزَّت و فُگدَت حلمها فَز حلمها ابکیفه

اتصیح وینک ها یَـ بابا   و الصَده إترِدَه الخرابه

مِن هو لیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

زعجت ایزید البواچی و اشیطیب اهجوعه

طشت ودّه بی مصیبه العرش أحنه اضلوعه

راس حتی و هو میت یدری بیه ادموعه

الطفله حضنت راس أبوها ماتت امنل لوعه

ما ترید أحد یِصَبّر   عن مشاعرها تِعَبّر

بالمنیّه   من رقیّه

طاحت الورقه الأخیره

http://www.sharqeyah.com/vb/showthread.php?t=16516